Opština Palilula je gradska opština Grada Beograda. Na teritoriji opštine Palilula nalazi se i naše urbano gradsko naselje Borča. Ova opština zauzima površinu od 44.661 ha, na kojoj prema popisu iz aprila 2011. godine živi 173.521 stanovnika.

  Ime Palilule pominje se prvi put početkom 19. veka i odnosi se na “selo smešteno na četvrt sata hoda” od grada opasanog šancem. O poreklu naziva Pelilule postoji više tumačenja.

            Istraživači smatraju da su ondašnje vlasti, po nekima lično knez Miloš, zabranili pušenje na uskim beogradskim ulicama zbog lako zapaljivih zgrada. Zato su tadašnji pušači palili svoje lule tek po izlasku iz varoši. Zapisana sećanja iz 1840. godine kažu da je “na jednom direku bila nacrtana lula” koja je objašnjavala namernicima da tu mogu slobodno da zapale svoju lulu. Pretpostavlja se da otuda potiče naziv Palilula.

            Prema drugim izvorima naziv Palilula ima nešto drugačije poreklo, ali kao geografski pojam datira, takođe, iz vremena s početka 19. veka.

            Poljski književnik Roman Zmorski, koji je u Beogradu boravio 1855. i 1856. godine, zapisao je: „Palilula je groblje sa malom crkvicom, nedaleko od Beograda. Nekada je tu, u blizini, stanovao grnčar koji je pekao lule, obično su ga zvali “pali-lula” i taj njegov nadimak vremenom je prešao na čitav kraj…“

Viđenje ovog Poljaka potkrepljuje činjenica da je na Paliluli jedan od najrasprostranjenijih zanata bio grnčarski jer je glina kao osnovna sirovina bila na dohvat ruke zahvaljujući majdanima na Karaburmi, Milićevom i Velikom brdu. A grnčarija se pekla u pećima sa dimnjacima koje su, zbog oblika, nazivali – lule.

Izvor: palilula.org.rs